Płochacze to psy, które w przeciwieństwie do wyżłów trudno zaszeregować do jednej konkretnej grupy ras podziału przyjętego przez FCI. I choć do tradycyjnych płochaczy zalicza się psy należące do grupy VIII FCI tj. Spaniele Angielskie (m.in. Cocker Spaniel Angielski, Angielski Springer Spaniel, Walijski Springer Spaniel) oraz Płochacza niemieckiego i Kooikerhondje (Płochacz Holenderskiego), w łowisku, w roli psów tej specjalności spotyka się różnych przedstawicieli małych i średnich ras psów myśliwskich tj. teriery, gończe czy jamniki.

Zasadniczą jednak cechą, która odróżnia płochacze od wyżłów jest to, iż te pierwsze nie posiadają zdolności do wykonywania stójki choć sam schemat sposobu ich pracy jest zbliżony. Brak wspomnianej umiejętności wystawiania wymusił poniekąd inną metodę pracę tych psów, mianowicie „przed strzelbą”, a więc w pobliżu myśliwego. Odpowiednio wyszkolony płochacz powinien podczas przeszukiwania pola poruszać się zakosami, zawsze przed myśliwym, nie oddalając się od niego na dystans większy niż 30-35 metrów w prawo i lewo, a zwietrzoną zwierzynę zaznaczać w czytelny dla przewodnika sposób postawą swojego ciała oraz ruchami ogona dając mu tym samym czas i szansę na złożenie się i oddanie strzału.

Źródło: PZŁ